ingegoesusa.reismee.nl

onzekere tijd

Hoi allemaal,

Wat een gekke en vooral bijzondere tijd is het nu. Er is zoveel veranderd in een korte tijd, en daarom dacht ik even een update te plaatsen over hoe de situatie invloed heeft op mij.

Hier in de staat Missouri zijn er 16 cases, dat valt dus heel erg mee. De maatregelen zijn nu voor ons hetzelfde als in Nederland. Dat betekend dat ik dus ook tot 6 april geen school heb. Er zijn al een aantal scholen, ook hier in de buurt, die al hebben aangegeven niet meer open te gaan tot het einde van het schooljaar. Mijn organisatie is een van de weinige die tot nu toe nog geen uitwisselingsstudenten naar huis sturen, dit kan natuurlijk door de onzekere situatie met de dag veranderen.

Ik heb voor mijzelf besloten hier te blijven en de situatie af te wachten. Ik heb nog hoop dat ik mijn jaar op een mooie manier kan afsluiten.

feestdagen

Het heeft weer even geduurd maar hier is weer een nieuwe blog post.

Laat ik beginnen bij 28 november. Die dag was het Thanksgiving. De familie van zowel mijn gast moeder en gast vader kwamen allemaal naar ons huis om het te vieren. Het avondeten was het klassieke Thanksgiving maal. Aardappelpuree, boontjes, stuffing, ham en natuurlijk de kalkoen. En om er iets Nederlands aan toe te voegen had ik stoofpeertjes gemaakt, die ook zeker wel in de smaak vielen! Toen iedereen rond 20:00 het huis uit was ging ik met Corey en Kristin nog naar de shopping mall voor de Black Friday shoppings. Wij waren er gelukkig net na de gekte want voor elke winkel zag je waar de rijen waren uitgezet. Wij waren daar tot ongeveer half één ’s nachts!!

Donderdag 5 december hebben we Sinterklaas gevierd. We hadden een paar weken van tevoren lootjes getrokken en voor die persoon hebben we een gedicht geschreven. Het was wel wat anders om een gedicht in het Engels te schrijven maar ik denk dat het me aardig goed is gelukt. Papa mama en Aniek hadden een grote doos vol met cadeautjes voor ons allemaal opgestuurd die we ’s avonds hebben uitgepakt.

Vrijdag 6 december was mijn verjaardag, 18 jaar alweer. Nou moet ik zeggen dat ik daar natuurlijk niet zoveel van merk aangezien dat hier in Amerika niet veel meer betekend dan loterij loten kunnen kopen. Ik moest natuurlijk gewoon naar school die dag maar iedereen dacht er wel aan. Ik kreeg een paar kleine cadeautjes en een van mijn docenten speelde happy birthday af. ’s Avonds ging ben ik met Camryn, Kaley, Katey en Maryn uiteten geweest. Dit was erg lekker en heel gezellig. We zijn daarna gaan rondrijden door St. Charles wat er heel mooi uitzag met alle kerstversiering.

De volgende dag ben ik samen met mijn gastgezin en met Kristin’s vader en stiefmoeder naar de Cheesecake Factory gegaan. De porties waren aardig groot dus dat betekende left overs voor de rest van de week.

10 december ging ik samen met Maryn en haar hele familie naar een park bij ons in de buurt. Het hele park was versierd met kerstlichten wat supermooi was!!

Met kerstavond zijn we eersr naar de kerk gegaan en daarna reden we door naar de vader van Kristin. Daar kwam ook haar oudere zus met haar gezin en hebben we kerst gevierd. We hebben voornamelijk gewoon gegeten en cadeaus uitgedeeld.

De volgende dag om 7:30 in de ochtend kwam Colin schreeuwend mijn kamer ingestormd omdat ik wakker moest worden van hem. In de ochtend mag iedereen namelijk hun cadeaus uitpakken en daar kon hij absoluut niet op wachten. Dus ik kwam mijn bed uit en we verzamelde ons allemaal in de woonkamer. Om en om pakte we onze cadeaus uit. Van Corey en Kristin heb ik een paar leuke cadeaus gekregen, zoals sokken met mijn gezicht erop en een hanger voor in de kerstboom in de vorm van Amerika. Ook ik had voor hen een aantal cadeaus gekocht. Later die dag kwam Corey’s kant van de familie bij ons thuis. We hebben met zijn alle gegeten. Ik had niet echt een kerst gevoel aangezien het 20 graden buiten was. Doordat het zo warm was buiten hebben we met de hele familie basketbal gespeeld buiten.


Het weekend voor kerst ben ik met mijn gastgezin samen naar Branson gegaan. Branson is op vier rijden van St. Peters en wordt eigenlijk het kindvriendelijke Las Vegas genoemd. Er is daar van alles te doen. Op de strip zijn een aantal musea die er heel erg overdreven uitzien. We zijn drie nachten daar geweest en hebben van alles gedan zoals, karten, ziplinen en naar een illusion show.


Oh ja, en nog een leuk nieuwtje... Ik ben de nieuwe vlogger voor het youtube kanaal van mijn organisatie. Dus binnenkort kunnen jullie ook videos van mij zien op youtube!! Zodra de eerste video online staat zal ik de link in een post delen!

Verschillen Nederlandse en Amerikaanse school

Ik dacht laat ik eens een blog post schrijven over de verschillen tussen een Nederlandse en een Amerikaanse middelbare school. Dit zijn natuurlijk de verschillen die ik ervaar hier.


  • De leerlingen in de klassen

Een van de grootste verschillen in de leerlingen in je klas. In Nederland zit je in de klas met alleen mensen van jouw jaar en jouw niveau. Hier hebben ze geen niveaus op school dus zit je al sowieso niet gescheiden van elkaar. Maar wat ik nog niet wist is dat ze hier in de meeste klassen ook de jaren door elkaar halen. Ik ben een senior (laatste jaar) maar in al mijn klassen zitten ook veel juniors (een na laatste jaar). Ik heb zelfs ook twee lessen waar freshmen (eerste jaar) en sophomores (tweede jaar) in zitten. Dit zou in Nederland helemaal niet kunnen aangezien wij een vakkenpakket kiezen en elk jaar dezelfde lessen hebben. Hier kan dat wel omdat zij geen pakket kiezen maar elk jaar, of soms zelfs semester, maar nieuwe vakken kiezen. Zij moeten er alleen voor zorgen dat ze aan het einde van hun laatste jaar alle credit punten hebben. Zo moeten ze bijvoorbeeld 3 credit punten voor wiskunde hebben om te kunnen slagen.


  • De manier van kleden

In Nederland kleden wij ons elke dag leuk aan voor school. We proberen er zo leuk mogelijk uit te zien. Hier staat of het comfortabel is op nummer 1. Alle leerlingen lopen erbij alsof ze net uit bed zijn gestapt. Knot op hun hoofd, joggingbroek aan met een trui van 3 maten te groot erboven. Het maakt ze echt allemaal niet uit. Ook dragen ze heir veel sportkleding. Alle meisjes lopen in een sportlegging met of een trui of sportshirt erboven. Het merk Lululemon is dan ook het meeste populair.


  • Na schoolse activiteiten

Sport of bijvoorbeeld theater doen wij niet op school maar in ons drop/stad in onze vrije tijd. Hier gebeurd dat allemaal na school. Ook doen ze de sporten in bepaalde seizoenen. Zo zijn de herfst sporten: meisjes tennis, jongens American football, jongens voetbal, meisjes softball, meisjes golf, meisjes volleybal, jongens zwemmen, en hardlopen. De wintersporten zijn: meisjes en jongens basketbal, meisjes zwemmen, en jongens en meisjes worstelen. De lente sporten zijn: meisjes voetbal, jongens baseball, jongens tennis, track and field, meisjes lacross, en jongens volleybal. Doordat ze de sporten in verschillende seizoenen doen heb je dus veel leerlingen die meerdere sportend doen. Je hebt er een paar leerlingen tussen zitten die heel atletisch zijn en dus 3 sporten doen.


  • School spirit

Het enige wat wij doen op school is leren, voor zo ver we dat al doen. Maar doordat de leerlingen hier in Amerika op school ook sporten beoefenen ontstaat er een enorme school spirit. Een goed voorbeeld hiervan zijn de football games. Aan het begin van het school jaar is het football seizoen. Dat betekend dat er elke vrijdag een wedstrijd is waar alle leerlingen naar toe gaan. Er is dan ook elke keer een ander thema en iedereen kleedt zich volgens dat thema. Er is een student section waar alle studenten gaan zitten. De seniors zitten vooraan en de juniors daarachter, en zo door. Er worden ook elk jaar 4/5 seniors aangewezen door de rector die de leerlingen moet oppeppen. Om de zoveel tijd staan we weer op de banken ‘fhc go go go’ te schreeuwen.


  • Striktheid

Hier op school zijn ze veel strikter dan dat wij gewend zijn. En dan bedoel ik nier in de klas, want daar is het heel normaal om gewoon te ontbijten in je eerste uur. Of om met koffie en donuts in de klas te zitten. Nee ik bedoel vooral buiten de lessen. Als jij naar de wc moet, moet jouw leraar een ‘hall pass’ voor jou schrijven. Hierin wordt opgeschreven waar je naar toe gaat, hoe laat je bent vertrokken, vanaf welk lokaal je komt, je naam en de naam van je leraar. In de gangen zit op elke hoek iemand van de security om je hall pass te checken. Alle leraren dragen ook elke dag een naamkaartje zodat ze weten dat het een leraar is op de school. Dit doen ze vooral omdat er zo veel schietpartijen op scholen zijn. Zo is het altijd ‘verdacht’ als er iemand door de school rondloopt zonder pas of naamkaartje.


homecoming

Het is weer een tijdje geleden dat ik een blog post heb gedaan. Maar hier is dan eindelijk weer een update over mijn leven hier in Amerika.

Zoals ik in mijn vorige post al vertelde was eind september de spirit week en homecoming. Tijdens de spirit week moesten we ons elke dag kleedden volgens een thema. Sommigen waren hier erg fanatiek in. Zaterdagavond was het schoolfeest. Het is traditie om hier eigenlijk de hele dag mee bezig te zijn. Dus om 10:00 werd ik door Camryn opgehaald om onze haren te laten doen door haar zus, die kapper is. Nadat we onze haren hadden laten doen gingen we naar Liv’s huis. Daar waren ook een aantal andere vriendinnen zich aan het klaar maken. En aangezien ik eigenlijk nooit make-up draag wilde ze dat graag bij mij doen. Nadat we allemaal onze make-up hadden gedaan ging ik terug naar huis om me om te kleden. Daarna gingen we met z’n alle naar een park hier in de buurt om foto’s te maken. Na de foto’s gingen we met zijn alle eten in een restaurant en daarna door naar het feest.


Ik - Katey - Camryn

Ik - Lauren

Ik - Kaley

Lillie - Ik - Jasmine - Katey

Ik - Camryn

Mijn make-up

Mijn haar

Ik - Maryn

Update!!!

De eerste 8 weken zijn inmiddels alweer voorbij, en wat gaat de tijd snel. In deze 8 weken heb ik al aardig wat dingen gedaan. Mijn eerste eerste schooldag was 8 augustus, dus ja ik ben al voor ander halve maand op school. Op mijn eerste schooldag vertrok mijn bus om 6:43. Aan het einde van de straat. aan de wekker om 5:50 ben ik nog steeds niet gewend... Het eerste uur begint om 7:20 met het vak AP economics. Gelukkig kende ik Kylie al die in mijn klas zit. Elke dag het eerste uur begint als volgt: de bel gaat, er wordt omgeroepen dat iedereen moet staan en dan wordt The Pledge of Allegiance omgeroepen en staan we met z’n alle naar de Amerikaanse vlag toe met onze rechterhand op ons linkerborst. Daarna roept er iemand alle mededelingen van de dag/week om dat 3 minuten duurt, en dan kan eindelijk de les beginnen. Na mijn eerste les heb ik nog twee andere lessen, digital photojournalism en AP US history. Daarna heb ik lunch. Lunch is verdeeld in 3 omdat de school veel te veel leerlingen heeft om met z’n alle in de kantine te passen. Dus ik heb eerste lunch en dat is al om 10:07. En ja, de kantine ziet er echt uit als in de films. Het is niet dat er bijvoorbeeld de cheerleaders aan een tafel zitten en de football spelers aan een tafel, maar iedereen heeft wel een vast plekje elke dag. De eerste dag ben ik samen met Brooke, van tennis, en Eve aan een tafel gaan zitten, waar we nu elke zitten. Zo weet je in ieder geval wel zeker dat je elke dag een plekje hebt. Ik neem mijn lunch niet mee naar school maar ik haal het daar. Achterin de kantine kan je verschillende soorten eten halen. Hamburger, kipburger, friet, taco’s, nacho’s, chinees, pizza en ja, ook salade en groeten. Wat mij op viel de eerste weken is dat al bijna al het eten wat je op school kan krijgen alleen maar ongezond is, maar al het drinken die je kan halen is alleen maar zero. Na lunch heb ik nog 4 andere lessen, marketing, multimedia, Engels en AP statistics. Na elke schooldag heb ik tennis. De eerste twee weken was het elke dag het 2 uur trainen en challange matches. In ons team van 39 meisjes hebben we een rankorder die de coaches hadden gemaakt. Maar als je hoger wilde komen moest je de mensen boven jou uitdagen om een wedstrijd tegen te spelen. Met die wedstrijden zijn we die twee weken bezig geweest. Daarna begonnen onze wedstrijden. Die zijn soms thuis of die zijn die uit. En als de wedstrijd uit is gaan we of met z’n alle in auto’s daarnaartoe en als de school te ver is gaan we erheen met een schoolbus.


Verder zijn de football wedstrijden ook begonnen 4 weken geleden. Elke vrijdagavond is er een football wedstrijd van het varsity team. Ik had nog nooit een football wedstrijd in mijn leven gezien dus het was zeker een ervaring. Om de week is de wedstrijd thuis of bij een andere school. Elke week is er weer een nieuwe thema, zo zijn we al gekleed in de thema’s: Hawaii, USA, neon en hick. Dan kleden we ons allemaal volgens het thema. Heel veel leerlingen leven zich helemaal uit en zijn helemaal verkleed. Na de football wedstrijden houden we vaak een sleep over. Dan gaan we met een aantal meiden naar iemands huis en spelen we spelletjes en kijken films.


Aankomende week in homecoming week met zaterdag het homecoming schoolfeest. Aan het einde van de week zal ik hierover een update plaatsen!


Eerste dagen in St. Peters

29 juli: De eerste echte dag bij de Casey’s was moeilijk. In de ochtend was iedereen weg dus mijn eerste ontbijt was alleen. Ik vond het totaal niet erg maar als je even niets te doen hebt denk je sneller aan thuis. Op dat moment had ik wel last van heimwee. Maar toen we ’s middags door de stad reden werd ik afgeleid en gingen mijn gedachten niet meer naar thuis. Omdat ik de dag erna begon aan het tenniskamp van school zijn we voor het eten met z’n vijven naar een park gegaan met tennisvelden zodat ik alvast even kon inkomen. Die avond aten we pizza van Imo’s, dat heeft een hele dunne bodem en is een specialiteit uit Saint Louis.


30 juli: Tenniskamp zou deze ochtend beginnen maar omdat het hard aan het regen was werd het uitgesteld naar die avond. Ik moest die ochtend wel naar de athletic director om mij in te schrijven om mee te kunnen doen aan sporten op school. Hij was heel erg aardig en vertelde me dat als ik ooit verdwaald zal raken of een bekend gezicht wilde zien ik altijd naar hem toe mag komen.

Hier in Amerika doet iedereen een sport op school en is er een echte school spirit. Daarom draagt iedereen vaak een shirt van de school. De AD vroeg om mijn maat en kwam terug met 5 Francis Howell Central high school shirts. Ik hoefde ineens niet meer te shoppen want ik had shirts genoeg. Alle Amerikaanse kinderen en high school students dragen in hun vrije tijd sportkleding. Ik voel me vaak overdressed omdat ik ‘gewoon’ een short met shirt aanheb.

Aan het einde van de middag zijn we naar Connor’s (oudste host broertje) zwemwedstrijd gegaan. Er deden over de 100 kinderen aan mee. En als je dacht dat sommige ouders in Nederland hard konden schreeuwen langs de lijn dan heb je Amerikaanse ouders nog niet gezien. Man, man, man wat kunnen die schreeuwen zeg. Ik ben eerder bij de wedstrijd weg gegaan om naar tenniskamp te gaan. De tenniscoach en de meisjes waren allemaal erg nieuwsgierig en heel open.


3 augustus: De rest van de week heb ik elke ochtend getennist. Vandaag moesten we vroeg op want we gingen hiken met de zus en haar kinderen van Corey. Zij heeft 3 kinderen waarvan de jongste me de meeste indrukken gaf. Ik vroeg hem hoe oud hij is en hij vertelde me dat hij al 6 verjaarden had gehad. Toen vroeg hij hoe oud ik was dus zei ik tegen hem dat hij moest gokken. Hij ging met zijn meegenomen plastic speelgoedzwaard voor mij langs van top tot teen en hij zei: ik heb van jouw lichaam afgelezen dat jij 17 bent. Daarna vroeg hij aan mij ‘can I run’? Maar ik dacht dat hij zei ‘can I one’? Dus ik vroeg hem waarom hij dat zei en hij antwoorden daarop met: ‘I said run, do you even speak my language’? Ik kwam niet meer bij, zo’n klein jongetje die dat zegt.

Daarna reden we door naar het huis van de ouders van Kristin waar de rest van haar familie ook was. Wat een druk maar super leuke familie is dat! We hebben gezwommen en gegeten, heel veel gegeten. Kristin heeft een zusje van 26 waar ik het heel goed mee kan vinden. Ze is heel lief en wilde van alles van mij weten.


4 augustus: Vandaag is het zondag en ben ik voor het eerst mee gegaan naar de kerk. Het is hier gelukkig een stuk anders dan in Nederland. Ze beginnen de dienst met een paar liedjes zingen. En dat betekend hier dat er een hele band op het podium staat met 4 zangers die uptempo liedjes zingen. Daarna verteld er iemand wat en is de dienst voorbij. We zijn na de kerk sportkleren voor mij gaan kopen omdat ik het tennisteam had gehaald moest ik daar nieuwe kleren voor hebben.


5 augustus: Deze ochtend moesten we vroeg opstaan omdat ik samen met Kristen de jongens perziken ging plukken op een hele grote boerderij net in de staat naast Missouri, Illinois. We werden in een wagen achter een tractor naar de perziken gebracht en we konden gaan plukken. We verzamelde ze in een kartonnen doos en toen we weer werden afgezet bij het beginpunt rekende we ze af en gingen we weer naar huis.

Op het tennis kamp had ik al wat meisjes leren kennen en een daarvan wilde een mij graag meenemen naar Chick Fil-A, een fastfood restaurant hier met heeele goede kip!! Ik werd door haar (Rachel) en een vriendin van haar (Kylie) opgehaald met de auto en reden we ernaartoe. Daar ontmoette ik ook een vriend van hen (Dylan) en een ander meisje van tennis die ik al eerder had gezien (Sydney). Daarna reden we naar onze school toe en gaven ze me nog even een tour. In de auto heb ik ze naar onze Nederlandse rap laten luisteren en ze vonden het helemaal fantastisch!!


6 augustus: De dag ervoor vroegen de meisjes mij mee om te gaan shoppen. Dus haalde Rachel mij op samen met Ally, Cami en Olivia. We reden met z’n vijven naar de mall waar we zijn gaan shoppen. Daar ontmoette we ook Ed, Tyler, Dylan en Luke van onze school. Het was dinsdag dus kwamen ze op het idee om naar de bioscoop te gaan voor $5 Tuesday. We gingen naar de film Once upon a time in Hollywood, wat was dat een slechte film. We kwamen er naar 1,5 uur achter dat de film in totaal 2 uur en 45 minuten duurt en dat alleen het laatste half uur leuk was. Dat wetende zijn we de bioscoop uit gegaan. Die avond zijn we met z’n alle naar Rachels huis gegaan.





New York oriëntatie

Hi iedereen,

Pf, ik heb eindelijk een moment gevonden waarin ik dit stukje kan schrijven. Vanaf 24 juli, de dag van vertrek, is het allemaal heel druk geweest. Laten we bij het begin beginnen. Woensdag 24 juli om 3:30 ging de wekker. Het was niet dat ik die wekker echt nodig had want echt geslapen had ik die nacht niet. Nog even mijn laatste spullen bij elkaar geraapt en ik was klaar om te gaan. Ik kwam beneden en daar stonden ze dan, Jorinde en Julie die ,waaraan je goed kon zien dat ze nog niet helemaal wakker waren, mij om 4:30 kwamen uitzwaaien en daarna weer op de fiets naar huis gingen.

Aangekomen op Schiphol was het niet moeilijk om de rest van de groep te vinden, je moest gewoon alle knal oranje 'I LOVE HIGH SCHOOL' shirts zoeken. Nadat ik was ingecheckt gingen we met z'n alle op de foto en was het tijd voor HET afscheidsmoment. Ik moet zeggen, ik dacht dat ik het veel zwaarder zou gaan krijgen. Papa, mama en Aniek, iedereen een knuffel en natuurlijk de groepsknuffel. Ik was de eerste die naar de begeleiders liep, want ja, één moet de eerste zijn hè!? Zodra iedereen bij een was zwaaide we nog één keer naar de families en daar gingen we dan!!! Iedereen begon aan een nieuw avontuur. Eenmaal in het vliegtuig gingen de 8 uren sneller voorbij dan het leek. Ons vliegtuig vertrok gelukkig nog net voor de storing op Schiphol, dus we hadden geluk!

De security check duurde lang toen we aankwam. Dat kwam dit keer niet door de lange rijen maar door de verkeerde rijen. We werden steeds naar een andere rij gestuurd die uiteindelijk of dicht bleek te gaan of die super sloom was. Na de check gingen we met de shuttle naar het hotel, waarvan ik dacht dat we naar een of ander goedkope hostel te gaan, bleek het het Double tree by Hilton hotel te zijn. We kregen meteen DE chocolate chip cookies, waar Mieke van Travel Active ons de hele reis al over had zitten vertellen, van het hotel. En geloof me, ze waren goed. De kamers waren nog niet klaar dus we gingen eerst naar een outlet mall, wat ik niet erg vond.

De volgende dag was de eerste dag dat we echt naar New York gingen omdat ons hotel dichtbij het vliegveld was. We begonnen met een korte wandeling door Central Park waarna we weer verder reden naar Grand Central station. Daarna gingen we naar Washington square park waar we hebben geluncht. Na de lunch zijn we verder gereden naar High line park waar we overheen zijn gelopen. 's Avonds zijn we gaan eten in het Hard rock café. Hier in Amerika staat achter op elk menu het aantal calorieën dat er in een gerecht zit. Je kon een gerecht krijgen vanaf 1000 calorieën, daar begon het echte Amerikaanse leven. Daarna hebben we voor een uur lang op de trappen op Times square gezeten, wat erg fijn was na zo'n drukke dag.

De derde en laatste dag en in New York begonnen we bij het 9/11 monument. Daarna zijn we gelopen naar de boot die langs het vrijheidsbeeld en de Brooklyn bridge voer. Na de lunch zijn we over de Brooklyn bridge gelopen en in aan de overkant zijn we met de bus naar Coney Island gereden. Daar zijn we met de hele TA groep in de oudste achtbaan van Amerika geweest, de Cyclone. Na de achtbaan ben ik met wat anderen in de zee wezen zwemmen wat gelukkig niet te koud was. We hebben gegeten in een van de bekendste pizza restaurants van Brooklyn. 's Avonds toen het begon te schemeren zijn we naar Rockefeller centre gegaan om over heel New York uit te kijken.

Tums up voor deze dagen (inside joke)!!!

De volgende ochtend moest ik vroeg naar het vliegveld. Ik vloog samen met een Duits meisje die bij mij in de buurt woont. Mijn koffer was zwaarder dan de eerste vlucht, dat was de enige reden waarom de outlet geen goed idee was. We hadden helaas zo'n 1,5 uur vertraging maar de vlucht ging gelukkig erg snel. We waren er in ongeveer 2,5 uur. Toen we uit de gate kwamen lopen stonden onze beide families ons op te wachten. Kristin (hostmom) en Colin (jongste broertje) stonden me op te wachten met bloemen en een spandoek. Eenmaal thuis hadden ze nog meer spandoeken hangen. Het was een warm welkom en het gezin is heel aardig!

Over ongeveer 1,5 komt er een update over mijn eerste weken hier in het gezin in St. Peters.

See you then!


Welkom op mijn blog!

Op 24 juli 2019 begint mijn reis naar Amerika. Hier ga ik voor 1 jaar een high school jaar doen. Ik verblijf bij een gastgezin bestaande uit twee ouders en 2 broertjes van 12 en 8. Ik ga wonen in de stad St. Peters, Misourri. Doormiddel van deze blog wil ik jullie graag op de hoogte houden van al mijn avonturen, zodat jullie daar in Nederland ook een andere cultuur ervaren! ;)